Just a friend [Z*][4]

jakastam

Lady, a i owszem, ty piszesz genialnie. Twoje teksty są mistrzostwem same w sobie.

Posłuchać, nie posłuchać? *myśli* Laughing

jakastam

Postanowiłam wrzucić, "rozmowę" trzecią, czytaną już przez Atris jeszcze przed moim wyjazdem Smile

Wrzucam i od razu mówię, że kolejna część nie ukarze się wcześniej niż 15 luty.

3.
- Mój drogi, Watsonie, wszedłbyś wreszcie. Nie każ mi marznąć – powiedział Sherlock.
- Drzwi na dole są zamknięte – zauważyłem.
- Nie zmienia to faktu, że marznę – próbował mnie przekonać, choć wiedział, że ja wiem, że on kłamie.
- To wejdź ty. – Mówiąc to uśmiechnąłem się.
- To twój pokój – dodałem.
Wydawało mi się, że przewrócił oczami. Ale mogłem się mylić. Bądź co bądź nie robił tego zazwyczaj.
- Mój drogi, Watsonie, a dlaczego ty nie wejdziesz? – spytał.
Nie wiedziałem, czy to droczenie się ma jakikolwiek sens, a mimo to „kłóciłem” się z nim nadal.
- Mój drogi, Holmesie – odpowiedziałem jego słowami, zmieniając tylko jeden wyraz. Przybrałem zamyślony wyraz twarzy, poczym dodałem – ponieważ to twój pokój.
- Ten argument już wykorzystałeś – doszedł do wniosku mój przyjaciel.
- Niech będzie. Wchodzę – powiedziałem i wszedłem. Gdyby ktoś z boku mnie obserwował, mógłby pomyśleć, że wybieram się na jakąś wojnę. Powoli, ostrożnie stawiając kroki, przekroczyłem próg pokoju Sherlocka.
Drzwi za mną zamknęły się z głuchym trzaskiem. Odwróciłem się za siebie. Za mną stał Holmes, uśmiechając się szelmowsko.
W pokoju było ciemno.
- I co teraz? – zapytałem.
- Nie wiem. Ty mi powiedz – odpowiedział.
Westchnąłem, lecz nic nie powiedziałem.
Sherlock natomiast podszedł do stołu, na którym leżało milion niepotrzebnych papierów i chwycił swoją fajkę. Zapalił ją i usiadłszy w swoim fotelu, założył nogę na nogę i spojrzał na mnie.
- Mój drogi, Watsonie… - zaczął.

Atris

*zaciera rączki* Jak ja skomentuję, to ty u mnie też? *robi oczka kotka Very Happy

*
Hmm, tam jest ciemno.
Cieeemno.
Czarno.
I w takich ciemnościach można robić tylko jedną rzecz!
Widzisz Very Happy

Będzie love, a ty mi kit wciskałaś

*pisk fangirla* Proszę, proszę, proszę. Bądź grzeczna!
Ogólnie, świetnie jak zwykle, krótko, treściwie i czeka się na szpilkach na dalszy ciąg.
To jak? Aż do 15?

jakastam

Atris!
Uwierz mi, zabieram się do skomentowania twego, a raczej najpierw do jego przeczytania... ale nie mogę. Nastrój muszę do tego mieć odpowiedni, a takowego nie mam.

Nie będzie love! Serio!

Conajmniej do 15, bo 14 czy 15 wracam, a potem się będę uczyć, więc rzadko będę tu wpadać.

iskrzak

Ja to już w ogóle odmawiam komentowania, po prostu tego nie potrafię robić.

Jedyne, co trochę mnie drażni to ten przecinek w "moim drogim Watsonie" bo w oryginalnym tłumaczeniu po prostu go nie ma. To mi zaburza wizję.
A podteksty są tu piękne. Jeśli wytrwasz w f-shipie, to będziesz mogła być z siebie dumna.

jakastam

Iskrzak, i tak wychodzi Ci to lepiej niż mi.

A ja lubię ten przecinek

Wytrwam. I nawet Atris nie zmusi mnie do zrobienia z tego love Razz

Atris

Jakastam, jak ci idzie pisanie tego love? Twisted Evil

jakastam

Nijako.
Ogólnie w międzyczasie zdążyłam już rzucić pisanie czegokolwiek, powrócić do tego (znaczy się powoli wracam do pisania, ponownie).
Może uda się coś wyskrobać w sobotę, podczas randki z tekstami filozoficznymi, zobaczymy.

Atris

Wierzę w ciebie Very Happy

W ogóle ja ostatnio wierzę we wszystkich Very Happy

Ale w ciebie też, bo wiem, że cię na to stać Very Happy

gehenn

To zdecydowanie nie brzmi, jak friendship. I mówiąc zdecydowanie, mam na myśli nie, cholera, nie.

Ale i tak świetne :D Bardzo ładnie napisane i ogólnie ciekawe. I ogólnie jest ciemno, -znowu- co znaczy, że prawdopodobnie fik z następną częścią będzie musiał zostać przeniesiony do innego działu... chyba że nie. Wtedy mnie zaskoczysz i będę usatysfakcjonowana :>

Podoba się, a jakże.
Pozdrawiam,
G.

-btw. jeśli chodzi o friendship, to ja mam zapędy friendshipowe, więc w dziale mogę pomagać tworzyć... coś... cokolwiek, zanim zjawi się więcej ludzi, którzy są bardziej w temacie pisarskim, niż ja xd-

Agusss

Ze wstydem i podkulonym ogonem wchodzę na ten temat Sad

Czytałam wcześniej, ale jakos nie skomentowałam... Nie wiem co sie ze mna dzieje ostatnio.

Laughing

Przepraszam, ale właśnie najbardziej do gustu osatania część mi przypadła! Genialne jest to "kłócenie się" Very Happy

Wspaniałe xD
Ty wiesz jak pisać Razz

jakastam · Wysłany: Pią 16:55, 19 Mar 2010 Temat postu:

Odgrzebałam właśnie część czwartą napisaną jeszcze przed wyjazdem, więc wstawiam Very Happy

Dla gehenn, bo to friendship Wink

4.
- Tak? –spytałem, wpatrując się w niego uważnie. Wciąż stałem.
-… usiądź – dokończył.
Przewróciłem oczami. Usiadłem. Dalej przypatrywałem mu się. Byłem ciekawy po co mnie tu przyciągnął.
On jednak milczał, jakby się uparł nie dawać odpowiedzi na pytania kłębiące mi się w głowie. A było ich sporo, naprawdę.
Pytanie pierwsze, fundamentalne: Dlaczego Holmes mnie tu przyciągnął? Było już późno.
Pytanie drugie, również ważne: Dlaczego Holmes zachowywał się dziwnie ostatnimi czasy? Jego zachowania stanowczo odbiegały od normy.
Pytanie trzecie, w zasadzie wchodzące w skład drugiego: Co miał znaczyć ten uścisk? Tak przyjaciele z reguły się nie zachowali.
Pytanie czwarte, także wchodzące w pewnym sensie w skład drugiego: O co chodziło z tym kapeluszem? Holmes nie bywał aż tak dziecinny, zazwyczaj.
Nawet nie zauważyłem, kiedy się zamyśliłem i przestałem zwracać uwagę na to, co się dzieje obok mnie. Mój umysł pracował na najwyższych obrotach. Ze wszystkich sił starałem się odpowiedzieć na postawione sobie pytania. Nie potrafiłem, choć bardzo się starałem.
- Zdałeś – powiedział nagle Holmes, wytrącając mnie tym samym z zamyślenia. Zaśmiał się i śmiejąc się powtórzył:
- Zdałeś.
- Co zdałem? – Chciałem wiedzieć.
- Możesz być moim wspólnikiem. Umiesz myśleć – rzekł.
- Jakbym wcześniej nim nie był.
A więc to był tekst.
Chcąc nie chcąc odetchnąłem. Mój przyjaciel miał czasami dziwne pomysły.
- Byłeś, ale niepełnoprawnym – zauważył.
- Niepełnoprawnym?
- I tak nie zrozumiesz. – Wzruszył ramionami, nie widząc sensu w tłumaczeniu mi tego.
- Ciebie nikt nie zrozumie – stwierdziłem.

Atris · Wysłany: Pią 16:59, 19 Mar 2010 Temat postu:

gehenn · Wysłany: Pią 17:21, 19 Mar 2010 Temat postu:

Och, dziękuuję ci bardzo *bearhug*
*czyta*

A teraz wszyscy czytelnicy robią zbiorowe: WTF? :D Jest świetnie, ale krótko i nie wiem ogólnie, o co chodzi. Za to Sherlock jest bardzo kochany. Mam nadzieję, że wyjaśnisz wszystko w następnej części. Albo chociaż trochę. Całość bardzo mi się podoba i jest taka urocza. Ale nie podoba mi się to, że części są tak krótkie. Poza tym zastrzeżeń brak ^.^

Pozdrawiam,
G.